Απόψε, τυχαία, η ανάρτηση της φίλης μου Polyanna's days με οδήγησε σε μνήμες από τα φοιτητικά μου χρόνια. Τότε που είχαμε όλο τον κόσμο στα πόδια μας, με τη χαρά την αισιοδοξία της νιότης, τη δίψα για μάθηση, τα αθώα φλέρτ και τις παρέες μας στα δικά μας στέκια. Όπως γύρναγε το μυαλό μου στους δρόμους του παρελθόντος, η σκέψη μου στάθηκε στη Σόλωνος και Σίνα, εκεί που ήταν η αγαπημένη μας τσαγερία. Κυριακή απόγευμα συνήθως με τις φίλες ή την παρέα όλη περνούσαμε όμορφα, με τι άλλο, τσάι γιασεμί. Η τσαγερία μας ήταν ένα καλαίσθητο μικρό πανέμορφο μαγαζί που ανήκε σε ένα ζευγάρι ηθοποιών. Συχνά μας σέρβιραν οι ίδιοι με ένα ευγενικό χαμόγελο, χωρίς καμία προσποίηση με απλότητα και διακριτικότητα, η παρουσία τους - θυμάμαι - έδινε μια ξεχωριστή αρχοντιά και κάτι από τη μαγεία του θεάτρου στο χώρο, αυτό το κάτι , ξέρετε. Είχα περάσει πολλά γλυκά απογεύματα εκεί, είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου και ταυτόχρονα ένα μέρος που δεν το ξεχνώ ποτέ και το έχω συνδέσει με όμορφες στιγμές και ευχάριστες αναμνήσεις. Έχει πάντα το άρωμα γιασεμιού. Στην υγειά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου