Ο καλύτερος τρόπος για να εκτιμήσουμε τη ζωή, για να νιώσουμε συμπόνοια για τους άλλους, για να αγαπήσουμε οτιδήποτε πολύ βαθιά, είναι να έχουμε επίγνωση ότι οι εμπειρίες αυτές είναι προορισμένες να χαθούν.
.jpg)
Staring at the Sun (Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου - Με το βλέμμα στον ήλιο: ξεπερνώντας τον τρόμο του θανάτου)
Ο Ιrvin D.Yalom (1931) είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής στην ψυχιατρική και είναι συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας, “Existential Psychotherapy”. Στον επιστημονικό χώρο είναι ιδιαίτερα γνωστό το κλινικό και ερευνητικό έργο του στην ομαδική ψυχοθεραπεία. Όλα του τα λογοτεχνικά βιβλία αποτελούν ιστορίες ψυχοθεραπείας και ο ίδιος τα θεωρεί προέκταση του διδακτικού του έργου, το οποίο, όπως λέει, βρίθει ιστοριών και διηγήσεων. Ο ίδιος δηλώνει θαυμαστής του Επίκουρου. Θεωρεί ότι ο Επίκουρος ήταν ο πρώτος υπαρξιακός ψυχοθεραπευτής, αφού μπήκε στη διαδικασία να ασχοληθεί όχι μόνο με το μυστήριο του θανάτου, αλλά και με τον τρόπο που μπορεί να το αντιμετωπίσει ο άνθρωπος εν ζωή. Βασικές αρχές της διδασκαλίας του είναι οι εξής: με το θάνατο έρχεται το τέλος, όχι μόνο του σώματος αλλά και της ψυχής. Πιστεύοντας, ο Επίκουρος, στη θνητότητα της ψυχής νικά το άγχος του θανάτου, καθώς όπου υπάρχει ο θάνατος αυτός δεν υπάρχει, δηλαδή το ολοκληρωτικό τέλος της ύπαρξης καταργεί την οποιαδήποτε συνείδηση θανάτου. Έπειτα από το θάνατο θα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση μη ύπαρξης όπως πριν από την γέννηση.
Το βιβλίο αυτό, όπως δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας, δεν είναι μια συλλογή στοχασμών γύρω από το θάνατο. Αντίθετα, είναι ένα βιβλίο που περιέχει όσα έμαθε για το πώς ξεπερνάμε το φόβο για το θάνατο μέσα από την προσωπική του εμπειρία και τη δουλειά του με τους ασθενείς του. Ξεκινά το βιβλίο του δηλώνοντας και ο ίδιος τρόμο στη σκέψη του θανάτου. Στο πρώτο κεφάλαιο, διαπιστώνει ότι πολλά προβλήματα δημιουργούνται και υπάρχουν λόγω της φοβίας μας για το θάνατο. Στο δεύτερο κεφάλαιο, παραθέτοντας κλινικά περιστατικά, προτείνει τρόπους αναγνώρισης του συγκαλυμμένου άγχους. Στο τρίτο κεφάλαιο, αποδεικνύεται ότι η συνάντηση με το θάνατο λειτουργεί αφυπνιστικά και μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή πιο πλήρη. Στο τέταρτο κεφάλαιο, προτείνονται ιδέες για να ξεπεραστεί το άγχος του θανάτου. Στο πέμπτο κεφάλαιο, μιλά για τη λύτρωση μέσα από την ανθρώπινη επαφή. Στο έκτο κεφάλαιο, παρουσιάζει τη δική του στάση απέναντι στη θνητότητα. Στο έβδομο κεφάλαιο, παρέχει οδηγίες στους ψυχοθεραπευτές, οι οποίες είναι προσιτές σε όλους τους αναγνώστες.
Ο Γιάλομ μάς προτείνει διάφορες μεθόδους με τις οποίες μπορούμε να διαχειριστούμε το φόβο της θνητότητας, όπως μέσα από την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή και την αναζήτηση της πληρότητας και της αυτοπραγμάτωσης. Πρόκειται για ένα βιβλίο πνευματώδες που μέσα από την κατάθεση εμπειριών μάς βοηθά να έρθουμε σε επαφή με την αλήθεια για την ουσία της ύπαρξής μας και μας κινητοποιεί να αναζητήσουμε μια πιο ουσιαστική ζωή περιβαλλόμενη από φίλους νικώντας έτσι στην επίγεια ζωή το θάνατο. Ο Χάιντεγκερ όρισε κάποτε το θάνατο ως «τη μη δυνατότητα περαιτέρω δυνατότητας». Η διαρκής αναζήτηση αυτής της δυνατότητας μάς κρατά μακριά από οποιονδήποτε «θάνατο».
Ευμορφία Ζήση
Ο Ιrvin D.Yalom (1931) είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή εκπροσώπους της υπαρξιακής σχολής στην ψυχιατρική και είναι συγγραφέας του εγκυρότερου και πληρέστερου εγχειριδίου υπαρξιακής ψυχοθεραπείας, “Existential Psychotherapy”. Στον επιστημονικό χώρο είναι ιδιαίτερα γνωστό το κλινικό και ερευνητικό έργο του στην ομαδική ψυχοθεραπεία. Όλα του τα λογοτεχνικά βιβλία αποτελούν ιστορίες ψυχοθεραπείας και ο ίδιος τα θεωρεί προέκταση του διδακτικού του έργου, το οποίο, όπως λέει, βρίθει ιστοριών και διηγήσεων. Ο ίδιος δηλώνει θαυμαστής του Επίκουρου. Θεωρεί ότι ο Επίκουρος ήταν ο πρώτος υπαρξιακός ψυχοθεραπευτής, αφού μπήκε στη διαδικασία να ασχοληθεί όχι μόνο με το μυστήριο του θανάτου, αλλά και με τον τρόπο που μπορεί να το αντιμετωπίσει ο άνθρωπος εν ζωή. Βασικές αρχές της διδασκαλίας του είναι οι εξής: με το θάνατο έρχεται το τέλος, όχι μόνο του σώματος αλλά και της ψυχής. Πιστεύοντας, ο Επίκουρος, στη θνητότητα της ψυχής νικά το άγχος του θανάτου, καθώς όπου υπάρχει ο θάνατος αυτός δεν υπάρχει, δηλαδή το ολοκληρωτικό τέλος της ύπαρξης καταργεί την οποιαδήποτε συνείδηση θανάτου. Έπειτα από το θάνατο θα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση μη ύπαρξης όπως πριν από την γέννηση.
Το βιβλίο αυτό, όπως δηλώνει και ο ίδιος ο συγγραφέας, δεν είναι μια συλλογή στοχασμών γύρω από το θάνατο. Αντίθετα, είναι ένα βιβλίο που περιέχει όσα έμαθε για το πώς ξεπερνάμε το φόβο για το θάνατο μέσα από την προσωπική του εμπειρία και τη δουλειά του με τους ασθενείς του. Ξεκινά το βιβλίο του δηλώνοντας και ο ίδιος τρόμο στη σκέψη του θανάτου. Στο πρώτο κεφάλαιο, διαπιστώνει ότι πολλά προβλήματα δημιουργούνται και υπάρχουν λόγω της φοβίας μας για το θάνατο. Στο δεύτερο κεφάλαιο, παραθέτοντας κλινικά περιστατικά, προτείνει τρόπους αναγνώρισης του συγκαλυμμένου άγχους. Στο τρίτο κεφάλαιο, αποδεικνύεται ότι η συνάντηση με το θάνατο λειτουργεί αφυπνιστικά και μπορεί να οδηγήσει σε μια ζωή πιο πλήρη. Στο τέταρτο κεφάλαιο, προτείνονται ιδέες για να ξεπεραστεί το άγχος του θανάτου. Στο πέμπτο κεφάλαιο, μιλά για τη λύτρωση μέσα από την ανθρώπινη επαφή. Στο έκτο κεφάλαιο, παρουσιάζει τη δική του στάση απέναντι στη θνητότητα. Στο έβδομο κεφάλαιο, παρέχει οδηγίες στους ψυχοθεραπευτές, οι οποίες είναι προσιτές σε όλους τους αναγνώστες.
Ο Γιάλομ μάς προτείνει διάφορες μεθόδους με τις οποίες μπορούμε να διαχειριστούμε το φόβο της θνητότητας, όπως μέσα από την ουσιαστική ανθρώπινη επαφή και την αναζήτηση της πληρότητας και της αυτοπραγμάτωσης. Πρόκειται για ένα βιβλίο πνευματώδες που μέσα από την κατάθεση εμπειριών μάς βοηθά να έρθουμε σε επαφή με την αλήθεια για την ουσία της ύπαρξής μας και μας κινητοποιεί να αναζητήσουμε μια πιο ουσιαστική ζωή περιβαλλόμενη από φίλους νικώντας έτσι στην επίγεια ζωή το θάνατο. Ο Χάιντεγκερ όρισε κάποτε το θάνατο ως «τη μη δυνατότητα περαιτέρω δυνατότητας». Η διαρκής αναζήτηση αυτής της δυνατότητας μάς κρατά μακριά από οποιονδήποτε «θάνατο».
Ευμορφία Ζήση
http://www.diavasame.gr/book.cfm?itemID=565
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου