Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικες Δημιουργίες 2012

Τα δέντρα  από περιοδικά  μπροστά στο τζάκι...


το στεφάνι που στόλιζε το διάδρομο του Γυμνασίου...


                                                   στολίδια -  μπρελόκ από τσόχα...

                                                 

                                                     σύνθεση από τα ίδια στολίδια...
       
 \

                                                       εορταστική κρεμάστρα...


στεφάνι από τσόχα...



                                        τα δεντράκια  βαμμένα με ασημί χρώμα και
                                        διακοσμημένα με  φαντασία από τις μαθητριές μου...


  τα στολίδια  από τσόχα στο παζάρι μας, πίσω οι κανέλες...



                                       
                                        αρωματικά στολίδια από κανέλα και γαρύφαλο,
                                        καθώς και στολίδια από τσόχα κρεμασμένα στα κλαριά..

     

                                                      εορταστικός καλόγηρος...



 χριστουγεννιάτικα σοκολατόσπιτα (με Βασίλη και Κορίνα)



                                             
                                                 στολίδια από κανέλα και γαρύφαλο...




Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Πού μπορεί ο άνθρωπος να αναζητήσει την αληθινή ευτυχία;


   



    Διάβαζα  πρόσφατα ένα ενδιαφέρον άρθρο σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας το οποίο με έβαλε σε ένα ευρύτερο προβληματισμό σχετικά με την αναζήτηση της ευτυχίας σήμερα. Σε μια κοινωνία
σαν τη δική μας, που βιώνει αρνητικά συναισθήματα λύπης, θυμού, απόγνωσης, ανασφάλειας και βρίσκεται κάτω από τη σκιά μιας βαθιάς κρίσης σε όλα τα επίπεδα κοινωνικό, ψυχολογικό, οικονομικό, η αναζήτηση της ευτυχίας είναι το ζητούμενο, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ιδιαίτερα όταν γύρω μας πλανάται αυτό το γκρί πέπλο, που έχει εγκατασταθεί στις ζωές μας, στις σχέσεις μας και πάνω από όλα στις ψυχές μας. Μαζί με αυτό πλανάται και το συναίσθημα της αβεβαιότητας και  όλα αυτά που νιώθει ο άνθρωπος  όταν χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, όταν σταματά να κάνει όνειρα και να σχεδιάζει το μέλλον.
       Είτε το θέλουμε είτε όχι όλο αυτό που ζούμε είναι μια μεγάλη απώλεια και όπως κάθε απώλεια υπάρχουν πολλά στάδια που πρέπει να περάσει κάποιος για να φτάσει στο τέλος  στην αποδοχή. Ναι πρέπει να αποδεχτούμε ότι όλα πια είναι διαφορετικά, ότι τίποτα δε θυμίζει την προηγούμενη ζωή μας, ότι έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες, οι ανάγκες και οι συνήθειές μας. Μόνο έτσι μπορούμε  κά να αντιμετωπίσουμε  το πρόβλημα με ψυχραιμία και σύνεση, ιεραρχώντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες , κάνοντας σωστή διαχείριση των συναισθηματων  μας και αναζητώντας ικανοποίηση από διαφορετικές πηγές χαράς και ευχαρίστησης.Παλιά αναζητούσαμε τη χαρά από μια βόλτα- επιδρομή στα μαγαζιά, από το γλέντι σε βραδινά κέντρα διασκέδασης , σε ακριβούς ταξιδιωτικούς προορισμούς, σε αλόγιστες  αγορές...Τώρα η βόλτα στα μαγαζιά για κάποιους είναι εντελώς απαγορευτική ή περιορίζεται μόνο στην απόκτηση των εντελώς απαραίτητων βασικών ειδών, ενώ η βραδινή διασκέδαση και οι  ακριβοί προορισμοί είναι πολυτέλειες  μόνο για λίγους, όσο για τις αγορές ...
    Για αυτό λοιπόν καλούμαστε να στραφούμε σε άλλες πηγές χαράς, όπως στην ανθρώπινη επαφή και στη ζεστασιά της οικογένειας, στις όμορφες στιγμές  μιας φιλικής συνάντησης,σε νέους τρόπους ψυχαγωγίας ανέξοδους  και απολαυστικούς όπως το γλέντι στα σπίτια με λίγα και απλά και  καλή διάθεση. Παράλληλα οι νέες συνθήκες ζωής πρέπει  να ενεργοποιήσουν μέσα μας τη δημιουργικότητα  και να μας κάνουν πιο εφευρετικούς και αποδοτικούς στις επιλογές μας και στην εργασία μας αναζητώντας νέους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας. Η θλίψη και η απελπισία μπορούν να βρουν διέξοδο στην αγάπη, στην αλληλεγγύη και στην προσφορά σε όσους έχουν την ανάγκη μας και μπορούν να μεταβληθούν σε ικανοποίηση, ιδιαίτερα όταν νιώθουμε ότι είμαστε χρήσιμοι και αποτελεσματικοί για τους γύρω μας.
    Μετά από κάθε δοκιμασία είναι σημαντικό το στάδιο της ενδοσκόπησης. Μπορούμε να στραφούμε στον εαυτό μας για  να ανακαλύψουμε τις αστείρευτες δυνάμεις που διαθέτουμε απέναντι στις δυσκολίες, ώστε να οπλιστούμε με δύναμη, καρτερικότητα και θάρρος. Είναι γνωστό ότι σε κάθε εποχή και κοινωνία οι δοκιμασίες και τα εμπόδια σμιλεύουν την ανθρώπινη ψυχή και τη θωρακίζουν έτσι ώστε να αντιστέκεται και να προχωρά μπροστά.
    Πηγή αισιοδοξίας, χαράς και δημιουργίας για τον άνθρωπο είναι η επαφή με τη φύση καθώς και η φροντίδα της με κάθε τρόπο. Η ομορφιά και το μεγαλείο της, που αναδύεται κάθε στιγμή γύρω μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ποια είναι η θέση μας και ποιος ο ρόλος μας στη δημιουργία και να ενεργοποιήσουν βαθιές  αρχέγονες ανάγκες  της ανθρώπινης φύσης. Για πολλούς άλλωστε η  επιστροφή στη φύση αποτελεί πλέον,  βιοποριστική  πηγή εσόδων και η ενασχόληση μαζί της γίνεται επαγγελματικά.
    Τέλος μπορούμε να αντλήσουμε ικανοποίηση και αισιοδοξία  ενεργοποιώντας την επινοητικότητα και την φαντασία μας αντικαθιστώντας παλιές συνήθειες με εναλλακτικές προτάσεις όπως τα χειροποίητα δώρα και γλυκίσματα στις γιορτές και στις επετείους, οι ανέξοδοι τρόποι ψυχαχωγίας και διακόσμησης. Πάνω από όλα και πρωταρχικά το πιο σημαντικό βήμα προς την ευτυχία είναι η επιστροφή σε ότι μας κάνει να νιώθουμε  πιο αυθεντικοί, πιο γνήσιοι, πιο άνθρωποι, όπως είναι η απλότητα στην εμφάνιση και στους τρόπους, η δίκαιη συμπεριφορά, ο σεβασμός και η τιμιότητα ανεξίτηλες αρχές και αξίες που μπορούν να νοηματοδοτήσουν τη ζωή μας και να ξαναβάλουν όλα τα χρώματα στην ψυχή μας.


Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Nιώθω ευγνωμοσύνη...





...όταν ξυπνάω μέσα στο  ήρεμο και ζεστό σπίτι μου, υγιής και ξεκούραστη...
...όταν αντικρίζω το λαμπερό ήλιο και τον καταγάλανο ουρανό της πατρίδας μου...
...όταν το απαλό θαλασσινό αεράκι με χαιδεύει με τη δροσιά του σε  μια μαγευτική ακρογιαλιά ...
...όταν βυθίζομαι στη χαρά της ανάγνωσης ενός βιβλίου...
...όταν ταξιδεύω με το μαγικό ήχο ενός αγαπημένου τραγουδιού...
...όταν απολαμβάνω τη τρυφερότητα  μιας  ζεστής αγκαλιάς..
...όταν βλέπω το αθώο χαμόγελο ενός παιδιού...
...όταν έχω την ευτυχία να βλέπω ένα ρόδινο ηλιοβασίλεμα...
...όταν ξαναγεννιέμαι μέσα στο υπέροχο τοπίο ενός ελληνκού βουνού...
...όταν δημιουργώ μέσα στο χώρο της εργασίας μου...
...όταν μπορώ να χαίρομαι τις στιγμές με τα αγαπημένα μου πρόσωπα...
...όταν είμαι ήρεμη για όλες μου τις πράξεις και τις επιλογές...
...όταν αντλώ ικανοποίηση προσφέροντας  βοήθεια στους συνανθρώπους μου...
...όταν αντλώ δύναμη και κουράγιο από την πίστη μου στο Θεό...
...κάθε φορά που δεν αφήνω τίποτα και κανένα να με πικράνει και να μου χαλάσει 
   τη ψυχική ηρεμία.


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικα Δεντράκια από παλιά περιοδικά!


















                      ...τα δεντράκια μου από παλιά περιοδικά, τόσο απλά, τόσο γρήγορα και 
                      πάνω από όλα οικονομικά, μια εύκολη κατασκευή που με λίγη φαντασία 
                      και αρκετό ενθουσιασμό μπορεί να βάλει τον αέρα  των χριστουγέννων
                      στο σπίτι σας και να αλλάξει την ατμόσφαιρα! 

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

So this is Christmas!




So this is christmas

And what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is christmas
I hope you have fun
The near and the dear ones
The old and the young a very merry christmas
And a happy new year
Let's hope it's a good one
Without any fear and so this is christmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The war is so long
And so happy christmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight a very merry christmas
And a happy new year
Let's hope it's a good one
Without any fear and so this is christmas
And what have we done
Another year over
And a new one just begun
And so happy christmas
I hope you have fun
The near and the dear ones
The old and the young a very merry christmas
And a happy new year
Let's hope it's a good one
Without any fear and so this is christmas
And what have we done
Another year over
And a new one just begun