Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Nιώθω ευγνωμοσύνη...





...όταν ξυπνάω μέσα στο  ήρεμο και ζεστό σπίτι μου, υγιής και ξεκούραστη...
...όταν αντικρίζω το λαμπερό ήλιο και τον καταγάλανο ουρανό της πατρίδας μου...
...όταν το απαλό θαλασσινό αεράκι με χαιδεύει με τη δροσιά του σε  μια μαγευτική ακρογιαλιά ...
...όταν βυθίζομαι στη χαρά της ανάγνωσης ενός βιβλίου...
...όταν ταξιδεύω με το μαγικό ήχο ενός αγαπημένου τραγουδιού...
...όταν απολαμβάνω τη τρυφερότητα  μιας  ζεστής αγκαλιάς..
...όταν βλέπω το αθώο χαμόγελο ενός παιδιού...
...όταν έχω την ευτυχία να βλέπω ένα ρόδινο ηλιοβασίλεμα...
...όταν ξαναγεννιέμαι μέσα στο υπέροχο τοπίο ενός ελληνκού βουνού...
...όταν δημιουργώ μέσα στο χώρο της εργασίας μου...
...όταν μπορώ να χαίρομαι τις στιγμές με τα αγαπημένα μου πρόσωπα...
...όταν είμαι ήρεμη για όλες μου τις πράξεις και τις επιλογές...
...όταν αντλώ ικανοποίηση προσφέροντας  βοήθεια στους συνανθρώπους μου...
...όταν αντλώ δύναμη και κουράγιο από την πίστη μου στο Θεό...
...κάθε φορά που δεν αφήνω τίποτα και κανένα να με πικράνει και να μου χαλάσει 
   τη ψυχική ηρεμία.


1 σχόλιο:

  1. Καλώς σε βρίσκω, Κατερίνα μου...
    Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια για το blog μου και τα έργα μου! Αν μπεις στα ιστολόγια που παρακολουθώ - την blogoγειτονιά μας όπως τη λέμε - θα δεις πως είμαι πολύυυυυυυυυυυυυυυ αρχάρια!!!!
    Οι blogoφιλενάδες φτιάχνουν ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ, ενώ εγώ τώρα ανακαλύπτω τα υλικά σιγά σιγά.....
    Αν σ' ενδιαφέρουν οι κατασκευές, ψάξε στο blog μου ΚΑΙ στις σελίδες (Η γειτονίτσα μου, Χρήσιμα) θα βρεις πολλά πράγματα εκεί.
    Καλό βράδυ και χάρηκα πολύ που τα είπαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή